پاکستانی پښتنانه د پښتون ملت پالو د سندان او پنجابي سیاست والو د چکش ترمنځ

 

 

لیکنه :  محمد شفیق صادق  

د پاکستان په جوړښت کې پښتون قوم  د ځمکې  ، سیمې  ،نفوسو  په اساس غوښن ځای لری  ، ددې هیواد  اقتصاد  د اوبو ، ګازو ، بريښنا ، زراعتي محصولاتو ، کانونو او معادنو له اړخه د پښتنو له سیمي  تغذیه کیږي او همدا سیمه یې د ژوند  اصلي شریانونه جوړوی   . خو په سیاسي ، فرهنګې او فوځې برخو کې بیا د پښتون سره د مور میری چلند  روان دی ،هلته سیاست ، اقتصاد ، قانون ، فرهنګ، فوځې استخباراتي اړيکې  ،د پنجاب د سیاست په لومو تړل شوي چې تل پکښې پښتون  د خپل دسترخوان ډوډی د هغوی په ایجازه ترلاسه کوي . پاکستانی فوځې او نظامی سیاستوال د لویو سرمایه دارانو په ملاتړ د پنجابی استعمار په ډول ، د نړی د نورو (امپریالیستي) هیوادونو په شان د پښتون قوم له طبعې زیرمو او الهي سوغات  په پنجاب کې ځانونو ته ماڼي جوړوي ، او د هغوی خپله ډوډی بیرته په دوی پلوری ، نن ورځ د پاکستان په منځ کې پښتون قوم تر ټولو خوار ، محتاج ، بی تعلیمه  په بدیو او مصیبتونو کې ګیر قوم دی ،نه  چا ورته د کار کولو ضمینه برابره کړي او نه ورته د ښه باکیفیته تعلیم ،په لکونو پښتانه مجبور دي د یوې ګولې ډوډي د موندلو په موخه په پنجاب ، سند او عربی نړی کې خپل ژوند د نورو په خدمت کې وکاروي  ، په فرهنګې برخه کې حالت لا تر دي ډیر غمجن دی  له بده مرغه  د پاکستاني ملت پالني تر شعار لاندي ، د پښتون ملت پاله مشرانو په حضور ، او تايید  کې  دا قوم  د خپل هویت د بایللو  په درشل کې د پښتو د مرګ سره لاس او ګریوان دی ، پاکستاني سیاستوال هڅه کوي  خپل  فرهنګ او کلتور داسی په پښتنو او نورو قومونو وتپی چې نور کلتورونه او ژبي ورسره  تر خاوری لاندي  کړي  . هلته  چې یوازی  انګریزی او اردو ژبی د هیواد رسمی ژبي دي ، او همدا ژبی د وړکتون څخه  بیا تر پوهنتون پوری د نصاب  ، تدریس ، قانون ،سیاست مطبوعاتو  رسمی ژبي دي ، سره ددې چې  پښتون قوم ددي هیواد دوهم لوی قوم دی، چې پښتو  ژبه  یی ملی هویت او افغانیت یې تاریخ جوړوي ،خو په تأسف سره دا قوم د پاکستاني سیاست د زوب کولو په پالیسې کي د زوب کیدو په حالت کې دی ، پنجاب او سیند ته څیرمه  د پښتنو لوی ښارونه او  قبايل نن په پښتو خبری نشې کولای  ، په پاته  پښتون میشته سیمو کې  یوازی د مدرسو ملایان او  ډیر لږ لوستي خلک په پښتو لیک لوست کولای شي ، نور پښتون ملت یوازی د ګوډې ماتې پښتو په ویلو  ځانونو ته پښتانه وايی .زما په یاد دي چې په ټول خيبر پښتونخوا کې یوازی یوه پښتو ورځپاڼه  ( وحدت) خپریده چې د هغو لوستونکي هم افغانان ؤ ځکه هلته نور پښتون د پښتو لیک دود سره نا اشنا دی ، د پاکستان په ټولو پښتون میشته سیمو کې د هر دوکان ، کارخاني ، ښوونځې  لاری .. او هر څه د سرلوحه په انګریزی یا اردو لیکل شوی ، ځمکه  او  اسمان اردو کاروی ..یوازی ځای ځای به په ځینو یوالونو د پښتو توری وګوری چې د مورنې ژبې په ورځ ځینو ملت پالو لیکلي وي ( تعلیم په مورنی ژبه غواړو ).

د تعجب خبره خو داده چې د پاکستان له جوړښت تر مخه په انګریزی هندوستان کې چې اوسني پاکستان یې برخه وه ، ډیری پښتو کتابونه له اوسني پاکستان څخه افغانستان ته راتلل ، او هلته یې هم  ګڼ لوستونکي درلودل ، خو له کله چې پاکستان جوړ شوي بیا د پښتون قوم د ژبی له منځه وړلو پالیسي د هغو پښتون پالو  ګوندونو په امضاء او ملاتړ روانه ده چې نن ورته نشنلست یا ملت پال وایی .

د پاکستان د دووایالتونو (خيبر پښتونخوا او بلوچستان) په حکومتونونو کې همدا ملت پال ګوندونه تل د لومړی خبری  ونډه لری  او ډیر ځله خو د ایالتي حکومتونو د واک په ګدی همدوی ناست وي ،دوی د  پښتنو به ننګولو  ځانونه  واک ته رسوی ،او د پښتون قوم د حقوقو په نارو ، ځانونه تر پارلمان او ریاستونوهم  ورسوی ، خو له بده مرغه د سیاسي جوړجاړیو په انډوخر کې چې د جمهوری نظامونو ناولی شکل دی  ،واک ته له رسیدو او یا ګډون وروسته نور د پښتون حقوق د دوی د مالی او سیاسي فساد په سیند کې لاهو، یوازی د خپلو خپلوانو، کورنیو او ملګرو په چاغولو او د جیبونو په ډکولو کې خلاصه شي ، نور همدا ملت پال او پښتون پال : نوابان ، خانان اوسرمایه داران شی  چې ټوله هڅه یې  د خوارو او بی وزله پښتنو ځمکې  تر خپلو ګونډو لاندې کول وي ، همدا اوس  هلته د پښتون په نامه تجاران  ، پښتون سیاستوال او د پښتون  ملت پاله ګوندونو مشران  تر ټولو شتمن خلک دی چې زیاتې  سرمایی او پراخه ځمکې یی د پښتون په زبیښلو  د نوابی او خانی په نیغه شمله  له نورو خوارو پښتنو تر ګونډو ګړی چې اصلی  څښنتان یې د دوی لپاره مزدوری کوی ..

دا ګوندونه  چې  د جمهوریت د درواغجنې ډرامی په کارخانه کې پاخه شوي ،او د انګریزی امپریالیزم په  ډوډي رالوی شوي  د خپل نفوذ او واک د ساتلو په موخه  په  مسلمان پښتون قوم  د (روس) او (امریکا) د ایډیولوژیو له تپلو هم ډډه نه کوی  ، یو مهال یې د روسانو د خوشهاله کولو او پیسو ګټلو  په موخه  د کمونزم  سري جامې په تن کولي او ځوان نسل ته به یې د الحاد مفکوری ورکولې ،،بل وخت یې بیا ګټې په لویدیځ کې خوندی شوي اوس  لګیا دي د  جمهوریت په پلمه د لویدیځ د خوښې ګډاګانې او سندرې وایی .د ترورزم  ، افراطیت او بنسټ پالني هغه شعارونه چې لویدیځ یې د خپل استعمار لپاره کاروي ، دوی هم کټ مټ ورسره بدرګه کوي .

نیوکي کوونکې تل له دوی پوښتنه کوي چې د دوی د سیاست په ټول دوران کې   پرته له  سرمایی ټولولو ، ځمکو اخیستلو ، پښتون غلام کولو ، خپل دوستان او خپلوان لوړلو ،  نور کوم خدمت کړی دی ؟ پښتو ژبه چې ، د ورکیدو په درشل کي  دوی  ورته کوم کار کړی ؟ د پښتون د سواد ، علمي لوړیتا او اقتصاد په برخه کي  یی کوم کار کړی ؟ زه په دی باور لرم چې همدا پښتون ملت پاله مشران او ددوی زامن او اولادونه اوس هم کورونو کې په انګریزی او اردو خبری کوي ، یو یې هم پښتو لیک لوست نشی کولای .. نو دوی بیا ولی د خلکو د غولو لپاره د درواغو ډرامې جوړوي ؟

زما په یاد دي چې څو کلونه وړاندې افغاني سیکولرانو چې د همدي پاکستاني ملت پالو سره  خوږي اړیکې  لری ،یو کمپاین په لاره اچولی ؤ چې د پښتو ژبي لیک دود باید لاتینې ته واړول شي ، دوی خو په دی هم خوښ نه دی چې پښتو لیک دود د همدا ډول پاته وي ، ځکه دوی فکر کوي چې دا لیک دود د عربی ژبي سره تړاو لری ،او عربی ژبه ددوی په اند د استعمار ژبه ده ،  هغه وخت ما لیدل چې زرګونه په اصتلاح پښتون ملت پالو دا پالیسې په چکچکو بدرګه کوله ، دا چې تخت یې چپه شو که نه خامخا به زموږ  افغان ملت پالو  د ترکې اتاترکیانو په شان  پښتو هم په لاتیني بدله  کړې وای ، نو له پاکستاني پښتون پالو له دي زیاته تمه کیدای شي ؟

تر ټولو بده یې لا دا چې کله افغانستان د  روسانو له لوری اشغال شو همدا ملت پاله پښتانه یې تر شا ولاړ ؤ او د افغانستان د اشغال په تائيد  کې یې روسانو ته چکچکې  کولې   د هغو میلیونونو افغاني پښتنو څخه هم نه شرمیدل چې د ددوی په سوزونکو دښتو کې په خیمو کې پراته ؤ او هغوی ته به یې د پیغور په ډول د( تښتیدلو) نوم ورکاوه ، او بیا  د امریکا د اشغال په مهال یی د امریکایی استعمار  سره اوږه په اوږه د هغو خلکو په خلاف تبلیغات کول کوم چې د امریکا په مخالفت يې وسله راپورته کړي وه ..

نن  پاکستان کې پښتون ملت د همدی ملت پالو او پنجابی ښکیلاک د میچني د دوو پلونو ترمنځ ژوند کوی دوی یوه خواخوږي او ریښتني پښتون ته اړتیا لری  چې  دردونه  یې په ريښتیا سره دوا ،  او حقیقي ازادی ته یی ورسوي .